wtorek, 16 września 2014

34.

Zasłaniamy się, zasłaniamy wnętrze. Zachowujemy się często niezgodnie z blaskiem naszych oczu. A to one mówią najwięcej. Mówią prawdę. Dlaczego więc staramy się oszukiwać samych siebie? Oszukiwać innych...
"Ile to już razy powtarzałem przecież, że wasz podstawowy błąd polega na tym, iż nie doceniacie znaczenia oczu człowieka. Zrozumcie, że język może ukryć prawdę, ale oczy – nigdy!"
 Michaił Bułhakow- "Mistrz i Małgorzata"
 Kontakt wzrokowy jest trudny. To jak znalezienie się na końcu niewidzialnej nici, która przez chwilę łączy nas z drugą osobą. Nici, która niesie ze sobą emocje. Nici przywiązanej do igły, która w momencie relacji wzrokowej potrafi nas ukłuć. Odwracamy więc głowę. Patrzymy w telefon. Zaczynamy rozmawiać o czymkolwiek z osobą stojącą obok. Myślimy "wcale na Ciebie nie spojrzałem. To przypadek. To nie celowe." 
Gra. Ciągła gra. 



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz